IN MEMORIAM Jos Holweg

Koud kippenvel, warm kippenvel. Warm, omdat hij bij het 60-jarige jubileum aanwezig was. Jos werd uitgeroepen tot Longa`59-man aller tijden. Een geweldige eer, unaniem viel de keuze op hem, hij was al ere-lid van de vereniging, een lintje heeft hij zo`n jaar of 15 geleden ontvangen en dan als kers op de taart, Longa`59-man aller tijden. Koud, omdat er nu alleen nog de herinneringen zijn aan hem. Als hij niet als jonge jongen, hij zat in de derde klas van de mulo, als speler in het eerste herenteam terecht was gekomen, dan had Longa`59 er vandaag heel anders uit gezien.

Zei je Jos, dan zei je Longa`59. Een twee-eenheid. Jos kwam in 1966 bij de club, als speler in het eerste herenteam. Ook begon hij toen al met wat teams te trainen. Jos was maar kort speler en richtte zich al snel op het trainerschap. Hij was altijd heel fanatiek, en kwebbelen van speelsters, daar hield hij niet van. Hij stuurde eens twee dames weg van de training, omdat ze alleen maar aan het kletsen waren. ‘Daar heb je niks aan’ zei Jos. De toon was gezet. Jos was zeer ambitieus, hij wilde altijd het maximale eruit halen.

Naast training geven, regelde Jos van alles voor en rondom de club. Het wedstrijdprogramma kon je vroeger ophalen uit het kasje bij Jos thuis aan de Bronckhorststraat. Na de pioniersfase in te kleine gymzaaltjes, kwam er een nieuwe sporthal wat een enorme groei betekende voor Longa`59. Jos, samen met Ben Kemperman waren besmet met het volleybalvirus en wisten dit over te brengen op diverse mensen. Het kader werd verbreed, er kwamen trainers bij en de vereniging groeide naar 450 leden.

Het niveau werd hoger en hoger, Jos ervoer in deze periode zijn persoonlijke hoogtepunt uit zijn lange carrière. Vijf keer op rij werd het eerste damesteam kampioen tot en met Eredivisie aan toe. Prachtige jaren. Onder zijn bezielende leiding haalde het eerste damesteam in 1987 wederom het hoogste niveau van Nederland. Ook was hij erbij toen Longa`59 in 2005 landskampioen werd.

In de vroege periode vormde Jos, samen met Joke het bestuur. Een voorzitter was er niet, Joke was secretaris en Jos penningmeester. De bestuursvergadering was bij Joke en Jos thuis op zondagavond van 20.00 – 21.00 uur na Studio Sport.

Jos heeft ook het Nederlands Jeugdteam getraind, was lid van de Commissie Top Teams, bevlogen trainer van de heren, van de jeugd, lid van de Europacupcommissie en ga zo maar door.

Met de tweede nieuwe sporthal was Jos nog alle dagen in de Hamalandhal te vinden als afgevaardigde van Longa`59 in het Stichtingsbestuur van de sporthal. Jos dacht mee over de indeling, over de structuren, over de financiën en ook menig klusje in de Hamalandhal werd door hem opgeknapt.

Als de klok van Bonifatius 21.30 uur sloeg dan druppelden de vijf mannen waaronder Jos elke donderdagavond de kantine van de Hamalandhal binnen. Deze ‘Proatgroep’ bestond vroeger al. Na het fluiten, vergaderen, trainen of lijnrechter zijn, verkasten de mannen en soms een aantal vrouwen naar de kantine. Onder het genot van toen nog een 'bruine poater', werd het volleybal besproken. Deze traditie is nog steeds. De samenstelling zal er vanaf nu anders uitzien. Een lege plek, een groot gemis. Een proater minder, Jos hield van gezelligheid, mensen om zich heen. Een tomeloze inzet voor het volleybal, een man met een Longa`59-hart.

Wij wensen Joke, Carry, Joost, aanhang en kleinkinderen heel veel sterkte om dit grote verlies te dragen.